Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Παρελθόν

Ξεμείναμε ρέι;
και δεν ξεθυμάναμε;
Που είσαι;
Είσαι εκεί; Δεν σε βλέπω!
Δεν σ'ακούω.
Όταν είσαι, ίσως και να μην είσαι τελικά.
Όλα μισά, όλα ρευστά
και ναι δεν είσαι.
Και σαν τι θαρρείς πως ξεμείναμε;
Είσασταν και ποτέ;
Ή βλέπεις πίσω απο την όχθη;
Βουλιάζουν τα νούφαρα
και το χρώμα της λίμνης γίνεται όλο και πιο θολό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου