Παρελθόν

Ξεμείναμε ρέι;
και δεν ξεθυμάναμε;
Που είσαι;
Είσαι εκεί; Δεν σε βλέπω!
Δεν σ'ακούω.
Όταν είσαι, ίσως και να μην είσαι τελικά.
Όλα μισά, όλα ρευστά
και ναι δεν είσαι.
Και σαν τι θαρρείς πως ξεμείναμε;
Είσασταν και ποτέ;
Ή βλέπεις πίσω απο την όχθη;
Βουλιάζουν τα νούφαρα
και το χρώμα της λίμνης γίνεται όλο και πιο θολό.

Λεύκωμα στον Εγωισμό μου

Είπανε:

Άρθουρ Σοπενχάουερ (Arthur Schopenhauer): "Ο εγωισμός είναι τόσο μεγάλος, που η υφήλιος ολόκληρη δεν μπορεί να τον χωρέσει. Γιατί αν έμπαινε σε καθέναν το δίλημμα να εκλέξει ανάμεσα στην εκμηδένιση του σύμπαντος και στη δική του προσωπική καταστροφή, δεν είναι ανάγκη να πω εγώ ποια θα ήταν η απάντηση."

Βοηθήματα:
Τα τρία στάδια της αλήθειας
1)εμπαιγμός-ridicule
2)βιάιη εναντίωση-violent opposition
3)αποδοχή- acceptance

Earthlings [2005] Documentary Film

"Το Earthlings, σε αφήγηση του Joaquin Phoenix και σε μουσική του MOBY, είναι ένα ντοκιμαντέρ που καταδεικνύει την πλήρη οικονομική εξάρτηση του ανθρώπινου είδους από τα ζώα που εκτρέφονται για κατοικίδια, φαγητό, ένδυση, διασκέδαση και επιστημονική έρευνα. Με τη χρήση κρυφών καμερών και υλικού που δεν είχε δημοσιευθεί ως τώρα, το Earthlings καταγράφει τις καθημερινές πρακτικές των μεγαλύτερων βιομηχανιών παγκοσμίως, όλες εκ των οποίων βασίζονται εξ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση ζώων για τα κέρδη τους. Δυνατό, ενημερωτικό,αντιφατικό και προκλητικό, το Earthlings είναι μακράν το πιο κατανοητό ντοκιμαντέρ που έχει γυριστεί σχετικά με την στενή σχέση φύσης, ζώων και ανθρώπινου οικονομικού συμφέροντος.

" Aνέκδοτο με τον Picasso "

Σύμφωνα με ένα γνωστό ανέκδοτο, κάποιος γερμανός αξιωματικός επισκέφτηκε το Πικάσο [Pablo Picasso] στο ατελιέ του στο Παρίσι κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Εκεί είδε την Γκερνίκα [Guernica] και, σκανδαλισμένος από το μοντερνιστικό  «χάος» του πίνακα, ρώτησε τον Πικάσο: «Εσείς το κάνατε αυτό;» Ο Πικάσο ατάραχα απάντησε: «Όχι, ΕΣΕΙΣ το κάνατε αυτό!»

  Guernica - Picasso

Πηγή: Slavoj Žižek

Slavoj Žižek - Violence_Six sideways reflections

• Slavoj Žižek - Violence_Six sideways reflections , Βία Έξι λοξοί στοχασμοί 

Slavoj Žižek

Εισαγωγή:
Υπάρχει μια παλιά ιστορία για έναν εργάτη που τον υποπτεύονται ότι κλέβει: κάθε βράδυ, την ώρα που φεύγει απο το εργοστάσιο, το καροτσάκι που τσουλαέι μπροστά του ερευνάται σχολαστικά. Οι φύλακες δεν μπορούν να βρούν τίποτα. Είναι πάντα άδειο. Τελικά το μυστήριο λύνεται: εκείνο που κλέβει ο εργάτης τελικά είναι τα ίδια τα καροτσάκια...

Introduction:
There's an old story about a worker suspected of stealing: every evening, as he leaves the factory,the wheelbarrow he rolls in front of him is carefully inspected. The guards can find anything. It is always empty. Finally, the penny drops: what the worker is stealing are the wheelbarrows themselves...

"Παπαρίνες ή αλλιώς να 'χαμε να λέγαμε"

Έχω καιρό τώρα που κάθομαι και ξεχνιέμαι με διάφορα τραγούδια. Τυχαίνει να κολλάω με αυτά απο αρρώστια..την αρρώστια της απραγίας.. Άλλωστε υπάρχει και άλλη αρρώστια ..αυτή της συμπαντικότητας που τελικά με αφήνει κενή και άδεια. Μέσα απο αυτήν την πολυσυμπαντικότητα ξεχνάω το ρητό που λέει εκεί που κοίτας εκεί θα  πας. Τελικός κοιτάω το κενό και την άβυσσο, που καταλήγει να κοιτάει αυτή εμένα και τούμπαλιν. Πόσο μίζερα και αλλόκοτα είναι να μπαίνεις κάθε μέρα στην διαδικασία να ψάχνεις την μοίρα σου, να ζητάς σημάδια και να μην κάνεις τελικά τίποτα απο όλα αυτά.. απλά να κοιτάς το κενό και αυτό εσένα. Ένας κόσμος που να περιστρέφεται μόνο γύρω απο σένα, να μην θέτεις στόχους αλλά και αυτούς που θέτεις να τους θεωρείς λίγους..πολύ λίγους για να ασχοληθείς. Παύεις να ζεις για σένα και περιμένεις απο τους άλλους να σε λυτρώσουν απο τι; Θα συνεχίσεις να είσαι μίζερος, θα συνεχίσουν να βγαίνουν σπυράκια, θα συνεχίσεις να ζείς με την άσχημη εικόνα που έχει επιλέξει να είσαι για σένα και για τους γύρω σου. Ψάχνω σημάδια κατάθλιψης και μανίας και μπορώ να πω πως τα βλέπω ξεκάθαρα σε μένα. Παράδειγμα μανίας: θέλω τον σωτήρα που θα με αρπάξει απο το μπράστο για να μην βουλιάξω... Το πάν όμως είναι το πρόγραμμα, αν δεν έχει πρόγραμμα είσαι ένα μηδενικό, ένα τίποτα. Πρέπει η μέρα να ξεκινάει με ένα στυλό και ένα χαρτί, να σημειώνεις τους στόχους της μέρας, σαν να πήγαινες σχολείο. Σήμερα μαμά θα λές στο τέλος της ημέρας έμαθα πως μπ και ε μας κάνει μπε, Ω Ναι!, και άλλα πολλά! Η γνώση είναι δύναμη (Francis Bacon)! Έτσι και εγώ πήγα και πήρα δύο βιβλία πριν απο μια βδομάδα απο την βιβλιοθήκη της μαμάς και του μπαμπά (25 χρονών ΓΟΜΑΡΑ και ζώ με τους τρανούς μου). Είναι στο κομοδίνο εδώ και μέρες σχεδόν άθικτα (ξεσκονίζονται και ξεφυλλίζονται)! Δεν έβαλα στόχο να διαβαστούν και γι' αυτό και δεν διαβάστηκαν. Γιατί; Γιατί έχω εξαρτηθεί απο 2 πράγματα απο την παρακολούθηση και το τσιγάρο. Μέσα απο αυτήν την αρχή είμαι μόνη και θα παραμείνω μόνη αν συνεχίσω.. Χε, αισιοδοξία ρε!

"Σερφάροντας πάς στην πόλη"

Blackbird Raum - Music Band (2007-2009)



Πληροφορίες για την μουσική αυτή μπάντα απο την Σάντα Κρούζ της Καλιφόρνια μπορείτε να βρείτε εδώ:  blackbirdraum